Pewnego słonecznego dnia w 1955 roku Norma Jean Mortensen wyszła na spacer po nowojorskich uliczkach zapełnionych spieszącymi się ludzi. Po krótkim spacerze zatrzymała się na stacji metra, aby pojechać do swojego domu. Nikt na nią nie zwracał uwagi. Po prostu zwykła dziewczyna. Jednak, gdy ponownie wyszła na powierzchnię zmieniła się nie do poznania. Spojrzała na znajomego fotografa, który był w pobliżu i spytała: I co? Chcesz ją zobaczyć? Chcesz zobaczyć Marylin Monroe? Wystarczyło kilka sekund, aby ze zwykłej amerykańskiej dziewczyny o imieniu Norma zmieniła się w międzynarodowy symbol seksu i piękna, który pamiętamy do dzisiaj, ponad 50 lat po jej śmierci. Kilka ruchów dłońmi, zmiana spojrzenia i głosu sprawiło, że nagle cała ulica zaczęła się za nią oglądać. Czas się zatrzymał, a ludzie zaczęli patrzeć na nią w zachwycie, jakby sam Bóg im się objawił. Jak to możliwe? Jak to się stało, że Norma przeistoczyła się nagle w Marylin? Witajcie w świecie charyzmy.

Continue reading Czym jest charyzma

W 2015 roku świat doświadczył wielu tragedii. W styczniu do redakcji Charlie Hebdo weszło dwóch napastników, którzy postanowili odebrać życie kilkunastu dziennikarzom z tego powodu, że nie spodobało im się parę rysunków. W marcu 27-letni pilot linii German Wings cierpiący na depresję skierował samolot pełen 150 ludzi w jedną z alpejskich gór. Kwiecień przyniósł trzęsienie ziemi w Nepalu o sile 7,8 stopni w skali Richtera w którym zginęło prawie 9 tysięcy osób. W czerwcu zamachowiec z państwa Islamskiego rozstrzelał na tunezyjskiej plaży kilkudziesięciu turystów. W sierpniu eksplozja magazynu chemikaliów w Chinach spowodowała śmierć 200 osób. W październiku rozpoczął się trudny los imigrantów przyjeżdzających do Europy. W listopadzie wybuchła bomba na pokładzie rosyjskiego samolotu przelatującego nad półwyspem Synaj. 13 listopada w serii zamachów w Paryżu zginęło 130 osób. Wszystkie te oraz setki, jeśli nie tysiące innych tragedii, które wydarzyły się przez ostatnie 12 miesięcy są nieodłącznym elementem życia. Nawet jeśli mądrzy ludzie doprowadzą kiedyś do pokoju na świecie nigdy nie wyeliminujemy w całości cierpienia. Dalej będą się pojawiać kataklizmy, śmierć, choroby, kłótnie, utraty pracy i rozwody. Oczywiście, to bardzo ważne, aby być świadomym tego co dobre i w pełni to doceniać. Wtedy nie trudno o spokój. A jak go osiągnąć wtedy kiedy wszystko się wali? Czy to w ogóle możliwe? Czy warto jest w ogóle się nad tym zastanawiać i może lepiej liczyć na szczodrość losu, który może sprawi, że zawsze będzie miło i przyjemnie? I wreszcie, czy ktoś kiedykolwiek znalazł skuteczny sposób jak radzić sobie w najtrudniejszych momentach? Niektórzy mówią, że tak. Oddajmy więc im głos. Oto perspektywa stoików.

Continue reading Jak radzić sobie w trudnych momentach? O współczesnym stoicyzmie słów kilka.

            W 2003 roku jeden z reporterów New York Timesa wybrał się do irackiego miasta Kufa leżącego godzinę drogi od Bagdadu. Było to parę miesięcy po tym, kiedy amerykańskie wojska osiedliły się w państwie rządzonym przez Saddama Husseina. Podczas jednego z wywiadów dziennikarz Charles Duhig zapytał się jednego z oficerów o ich największe problemy. Okazało się, że na jednym z dużych placów w Kufa co i rusz powstają zamieszki, które powodują śmierc wielu cywilów. Do tego czasu wojsko próbowało już prawie wszystkiego, aby im zapobiec. Przeszukiwali ludność, obserwowali plac z powietrza i zwiększali liczbę patroli. Ważną cechą takich zamieszek jest to, że nie powstają one od razu, a potrzebują do tego kilku godzin. Zazwyczaj działo się to w ten sposób, że  koło godziny 17 zbierało się na placu kilka tysięcy ludzi, aby coś zjeść na ulicznych straganach. Pośród tłumu zawsze pojawiały się irackie łobuzy i wystarczał jeden rzut butelką o ścianę, aby po chwili dołączyli się do nich zwykli gapie i powstały fatalne w skutkach rozruchy. Generał wpadł na pomysł, że skoro najwięcej ludzi zbiera się na placu z powodu głodu i chęci porozmawiania ze znajomymi, to zlikwidowanie budek z kebabami może rozwiązać problem. Wojsko dogadało się z irackimi kuchmistrzami, którzy wycofali się z działalności na jakiś czas. Kiedy następnego dnia nastała godzina 17 wszystkim wydawało się, że znów dojdzie do zamieszek. Jak zwykle zebrało się kilka tysięcy ludzi i atmosfera napięcia znów unosiła się w powietrzu. Jednak, po kilkunastu minutach na placu zostało tylko kilkudziesięciu, najbardziej chętnych rozróby ludzi. Reszta wróciła do domu, albo schowała się w małych uliczkach w poszukiwaniu bliskowschodnich przysmaków (nie mam pojęcia, co tam jedzą oprócz kebabów). Na tym placu już nigdy nie doszło do żadnych zamieszek.

Continue reading Jak zmienić nawyk

W zasadzie to uwielbiam być nieproduktywny. Lubię, kiedy nie ogranicza mnie czas i mogę zagłębić się w jakąś książkę, która nie dotyczy żadnych praktycznych spraw. Myślę, że to właśnie wtedy do głowy wpadają najfajniejsze pomysły i możemy przeżyć piękne chwile. Ostatnio zacząłem na uczelni zajęcia na temat filmów Bergmana. Praktycznie nie przyda mi się to do niczego, nie pomaga mi to w prowadzeniu warsztatów, czy w relacjach między ludzkich. Pewnie w jakiś sposób mnie to rozwija, ponieważ ten zwariowany Szwed pokazuje człowieka w ekstremalnych sytuacjach, ale dla mnie nie jest to główna motywacja, żeby wgłębiać się w jego twórczość. Jest to dla mnie po prostu obcowanie z dobrą sztuką. I tyle. Jednak, nie samym Bergmanem żyje człowiek i czasem wypadałoby zrobić coś, co jest do zrobienia na jakiś termin. Kolokwium, projekt w pracy, ogarnięcie wyjazdu, czy pomoc w przeprowadzce. Podane sposoby na pewno nie będą się odnosiły do rzeczy, które robicie na co dzień. Jeśli nie możesz się zmotywować do swojej pracy i codziennie się w niej obijasz, to lepiej, żebyś ją zmienił na taką, którą po prostu lubisz niż szukał magicznych technik motywacji, czy produktywności. Ok, a teraz czas na konkret.

Continue reading Moje 3 sposoby na zwiększenie produktywności

O perspektywie pewnej nauczycielki

            Panie Adamie, bycie nauczycielem to kara, a nie żadna praca – powiedziała do mnie pewna Pani Profesor ucząca matematyki w jednej z polskich szkół. Nie byłem pewny jak wtedy zareagować. Z jednej strony byłem zdziwiony, ponieważ wątpię, żeby ktokolwiek tę uroczą starszą Panią zmuszał do uczenia ludzi ułamków, a z drugiej byłem ciekaw co sprawiło, że dobrowolnie wybrana czynność wykonywana przez całe życie jest postrzegana jako kara.  Zdobyłem się na wystarczającą ilość odwagi, aby spytać się jej, co sprawiło, że jest jej tak trudno. W odpowiedzi otrzymałem zbiór mniej lub bardziej pospolitych zarzutów wobec uczniów: nie uczą się, nie szanują nauczycieli, piją, będą robotnikami, są głupi i egoistyczni. To trwało dobre parę minut, aż moja cierpliwość się skończyła. – Czy są jakieś rzeczy, które lubi Pani w tej pracy? No nie zawsze jest tak źle. Czasem trafi się jakiś rodzynek, który naprawdę jest zdolny i lubi się uczyć. To ogromna rzadkość, większość z nich to po prostu… Continue reading Jak mądrze komuś powiedzieć, że Cię bardzo wkurzył?

Często zdarza mi się patrzeć na ludzi podczas jazdy metrem. Po prostu siadam i obserwuję przez dwadzieścia minut. Zdarzają się spięci panowie biznesmeni z czerwonymi twarzami, urocze starsze panie obładowane milionem siatek ze skarbami, znudzone nastolatki gapiące się w swoje smartfony i setki innych ludzi, których nie sposób zakwalifikować do jednej spójnej kategorii. Jestem przekonany, że jest wiele cech, które łączą ich wszystkich, ale według mnie najważniejsze są ich brzuchy. Nie ważne, czy są duże, czy małe, ale to w jaki sposób się poruszają.

Continue reading Dlaczego lubię patrzeć ludziom na brzuchy?

Parę dni temu na spacerze z moją dziewczyną spotkaliśmy uroczą wiewiórkę trzymającą w swoich łapkach mały skarb. Chwilę patrzyliśmy jak krząta się po okolicznych krzakach, aż w końcu przystanęła i zapozowała jak prawdziwa modelka. Pstryk i poszliśmy dalej. Nie jestem żadnym ekspertem na temat wiewiórczych zachowań, ale wydaję mi się, że stosunkowo rzadko podnoszą swój tułów do góry. Przeważnie zajmują się skakaniem po drzewach w warszawskich Łazienkach i kolekcjonowaniem nasion. Mało kto zastanawia się, czy taki miły gryzoń mógłby komuś wyrządzić krzywdę, a co dopiero, czy powinno się zaprowadzić to rude stworzenie na ławę oskarżonych. Oczywiście jest, że one nie mogą popełnić przestępstwa, przecież nie są odpowiedzialne za swoje czyny. Jednak historia pokazała, że nie wszyscy tak sądzili. Cofnijmy się w czasie o parę wieków…

Continue reading Dlaczego wiewiórki nie zasługują na więzienie?

Wyobraźmy sobie taką sytuację: 16-latka wraca ze szkoły do domu, wita się z rodzicami i idzie do swojego pokoju. Znów poczuła nudę, więc wyjmuje swój najnowszy sprzęt i zastanawia się nad pewnym wyborem. Na pilocie jest napisane: mała, średnia i duża dawka. – W sumie dzisiaj nic się nie działo… Ciągle to samo: pobudka, lekcje, sprawdzian i do domu. Niby czasem chodzę na imprezy, ale na nich wszystko jest tak jak na poprzednich. Należy mi się dzisiaj duża dawka. Dopaminy.

Continue reading Nudno tutaj trochę… Dla mnie poproszę odrobinę dopaminy.